Rattentuin drugs experiment strip - Stuart McMillen comics

Rattentuin drugs experiment comic door Stuart McMillen. De Kluizenaar lantaarn - Led Zeppelin strip

Tekening meisje feest kijkend naar drugs pil. Strip demon spook in drug.Wat wij verstaan onder verslaving...wat wij verstaan onder drugs is gebaseerd op veel veronderstellingen.Eén van de grootste veronderstellingen is dat drugs zó verleidelijk verslavend zijn...dat in aanraking komen met deze duivelse stoffen al voldoende zou zijn om verslaafd te geraken.

Strip rat operatie. Tekening buis in halsader. Ratten in kooien zwart wit. In de jaren ‘50 en ‘60 kwam het wetenschappelijke ‘bewijs’ via experimenten met ratten. De ratten werden chirurgisch verbonden met een zelf-injectieapparaat...werden in kleine kooien gestoken...en werden aangeleerd om zichzelf drugs toe te brengen door een druk op een hendel in de kooi.

Strip rat in Skinner Box kooi. Tekening van opgesloten rat drukt op hendel. De onderzoekers keken toe terwijl de opgesloten ratten zichzelf injecteerden met sterke psychoactieve drugs. Overheerst door hun gewoontes, verkozen sommige ratten druginjecties boven eten en water. Waarmee ze zichzelf doodden door verwaarlozing.

Strip onderzoekers vergelijken notities. Verontruste mannelijke wetenschappers met papier. De gevolgen waren somber en verontrustend. Het leek erop dat drugs in staat waren desastreus schade toe te brengen aan individuen hun zelfbeheersing...en als drugs vrijelijk verkrijgbaar zouden zijn voor mensen zoals voor de laboratoriumratten...zou dit ongetwijfeld leiden tot massa-verslaving en sociale crisis.

Strip Professor Bruce Alexander rat vasthoudt. Professor Bruce Alexander was hier niet door overtuigd.Hij vroeg zich af hoeveel inzicht men krijgt in verslaving bij mensen door het bestuderen van ratten.Hij vroeg zich af hoeveel inzicht men krijgt in verslaving bij mensen door het bestuderen van ratten in eenzame opsluiting.

Comic boek ratten in kooi. Strip man in cel, drugs experiment. Afkomstig van wilde Noorse Ratten, blijven de albino laboratoriumratten nieuwsgierige, sociale kuddedieren...dus de zintuigelijke ontbering van het klassieke drugsexperiment moet voor hen foltering geweest zijn. Alexander vroeg zich af of ook hij in de verdoving zou wegvluchten indien hij in een doos opgesloten zat en geen andere keuze meer had.

Strip wetenschappers in Ghostbusters kleren met lantaarn tekening. In 1977 stelde Prof. Alexander een team van onderzoekers van de Simon Fraser University samen. Bruce Alexander. Barry Beyerstein. Robert Coambs. Patricia Hadaway. Het team besloot om de klassieke rat-drugsstudies te herhalen maar met een aantal cruciale verschillen.

kikkerperspectief strip man neemt een injectiespuit. Tekening cartoon openen kerker deur. Hun experiment zou de sterkte van drugsverslaving uittesten door morfine te gebruiken...een nauwe verwant van de berucht 'onweerstaanbare', 'levensvernietigende' heroïne. Het team waagde zich dapper in het duistere domein van drugsverslaving, zich afvragend wat ze zouden vinden.

Strip isometrisch zicht laboratorium rat kooi rek. De onderzoekers vestigden zich in een grote zaal van de unversiteit en begonnen het zorgvuldig gecontroleerde experiment voor te bereiden. In één deel van de zaal plaatsten ze een rij standaard kooien met tralies (18 x 25 x 18cm). De metalen wanden zullen deze ratten isoleren en beletten dat ze elkaar kunnen aanraken of zien.

Strip isometrisch zicht schrijnwerker werkplaats. Houten doos tekening. In het andere gedeelte van de zaal bouwden de onderzoekers een grote behuizing uit multiplex. Met een grootte van 8,80m² had de behuizing meer dan 200x de oppervlakte van de standaard laboratoriumkooien.

Vogelperspectief tekening rat behuizing. Strip ratten, blikken, loopwielen. De onderzoekers beschilderden de wanden met bostaferelen. Ze bedekten de vloer met geurige cederkrullen om in te nesten en gaven de ratten dozen en blikjes om in te verstoppen en te spelen.

Strip Rattentuin onderzoekers vogelperspectief laboratorium kooien. Belangrijk: de onderzoekers gaven de ratten andere ratten om mee te spelen, te vechten, te paren, en mee te interageren. Tevreden dat ze een knaagdierenparadijs hadden gemaakt doopten ze de behuizing ‘Rattentuin’ en begonnen te experimenteren met de ratten.

Vrouwelijke wetenschapster houdt lab rat vast tekening. Strip rat in kooi, onderzoeker kijkt naar binnen. Het ‘verleidings’ experiment. 32 ratten (16 mannelijke / 16 vrouwelijke) werden willekeurig toegewezen aan geïsoleerde kooien, of de groepswoning in Rattentuin. De onderzoekers gaven beide groepen ratten de keuze tussen twee vloeistoffen en maten hun inname.

Strip kooi ratten drinken van darmpjes, zwart wit tekening. Dag 1 tot 3. Het team leerde dat beide groepen ratten graag zoete vloeistoffen (een soort suikerstroop) hadden en een afkeer hadden van bittere vloeistoffen (een niet-gedrogeerde kinineoplossing). De onderzoekers testten beide groepen hun smaak voor de bitterzoetheid van de niet-gedrogeerde kinine-sucrose oplossing. Dag 4 tot 8.

Strip Rattentuin ratten rat vogelperspectief voederen darmen. Nu de onderzoekers de ratten hun smaakpapillen verstonden, probeerden ze hen morfine te laten drinken. (Morfine: een opiate drug gelijkaardig aan heroïne.) Benieuwd of de ratten de drug zouden vermijden omwille van de bittere smaak, voegde het team verschillende hoeveelheden suiker toe om de ratten te verleiden om de morfine te drinken.

kikkerperspectief strip Ghostbusters wetenschappers nemen bokaal. Suikerwater / morfine. De onderzoekers verminderden elke vijf dagen het morfinegehalte in het brouwsel. Geleidelijk aan veranderde de bittere, gedrogeerde vloeistof in een zoetere, maar niettemin verdovend mengsel. Alexander en zijn team bekeken nauwlettend hoeveel de ratten van deze bittere smaak zouden tolereren om de effecten van de morfine te beleven. Zouden de twee groepen ratten de drugs in verschillende hoeveelheden consumeren?

Laboratorium ratten rek vogelperspectief tekening. Cartoon Rattentuin rat kooien. Dag 9 tot 13: Aanvankelijk vermeden alle ratten de extreem bittere morfine-suiker oplossingen maar als de onderzoekers het morfinegehalte verminderden, begonnen de ratten te experimenteren met de zoetere drankjes. De geïsoleerde ratten begonnen veel eerder de morfine te drinken (dag 14 tot 18) dan de Rattentuinratten en in veel grotere hoeveelheden: bij bepaalde dosages was de consumptie in de kooien tot 19x hoger dan in de Rattentuin.

Strip vogelperspectief zicht Rattentuin ratten en kooi ratten. Terwijl de opgesloten ratten graag leken mee te drijven in de verdoving...weerstonden de ratten van de Rattentuin. De vrijelijk verkrijgbare morfine bleef grotendeels onaangeroerd in Rattentuin, de ratten verkozen blijkbaar een sociaal leven dat niet onderbroken werd door de effecten van morfine.

$Zwart wit rat close-up tekeningen. Rattentuin loopwiel strip. Dag 19 tot 23. De onderzoekers verhoogden het suikergehalte...en de gekooide ratten dreven verder in hun narcose. Maar nog steeds vermeden de Rattentuin ratten de vrijelijk verkrijgbare morfine. De consumptie in de Rattentuin steeg, maar bleef slechts een fractie van hun vereenzaamde buren.$

Strip Rattentuin onderzoekers kijken naar ratten vogelperspectief tekening. Dag 24 tot 28. Uiteindelijk maakte Alexander’s team het suikergehalte in de drugscocktail zo hoog dat geen van de ratten kon weerstaan. De ratten die de drankjes met een zware dosis morfine hadden vermeden, begonnen nu de zoete siroop te drinken met een lager drugsgehalte. De onderzoekers waren overtuigd dat de ratten de effecten van de drugs hadden vermeden, niet de smaak van het drankje.

Strip onderzoeker Robert Coambs met fles morfine rat kooien tekening. In een extra expermint ontdekte het team dat de ratten hun afkeer van het morfine-suikerwater kon worden omgekeerd door Naltrexon toe te voegen aan de vloeistof. De toevoeging werkte als een remedie tegen de morfine: het werkte de effecten van de drugs tegen, maar behield de zoete smaak van de suiker. De ratten dronken gretig van de (daarvoor vermeden) drugsmengelingen als deze verrijkt waren met Naltrexon...en leerden dat drinken nu niet langer hun zintuigen zou afstompen.

‘Afkicken’. Een ander Rattentuin experiment testte de ‘verslavende’ eigenschap van opiaten in de tegenovergestelde richting. In plaats van de ratten proberen te verleiden om vrijwillig te beginnen met morfinegebruik, maakten de onderzoekers de ratten opzettelijk verslaafd, en keken dan toe wat er zou gebeuren als hen opnieuw de keuze werd gegeven.

Ratten lopen in wielen tekening. Strip demon spoken boven ratten. De onderzoekers testten de ‘ontwenningsverschijnselen’ van de drugsverslaving...een concept dat suggereert dat het fysiologische effect van stoppen met opiaten zo ondraaglijk is dat gebruikers niet kunnen stoppen met hun gewoontes.

Strip onderzoekers passen Rattentuin experiment uitrusting aan. De onderzoekers namen 32 nieuwe ratten...(10 in de kooien, 22 in Rattentuin)...en zetten hen op een dieet van vloeistoffen er speciaal op gericht om drugstolerantie en lichamelijke afhankelijkheid te bekomen bij elke rat.

Kikkerperspectief strip ratten in kooien met tralies. De meeste dagen kregen de ratten geen ander drinken dan het gedrogeerde morfine-water. Het team bracht negen ‘keuzedagen’ in tijdens het experiment: dagen dat de ratten konden kiezen tussen gewoon water, of morfine-water. Zouden de verslaafde ratten kiezen voor het water of de drugs?

Zwart wit strip rat in kooi, onderzoeker kijkt naar binnen. De resultaten toonden duidelijke ontwikkelingen tijdens deze ‘keuzedagen’: De opgesloten ratten zetten hun morfineverdoving verder en verhoogden zelfs hun inname tijdens de ‘keuzedagen’. Aan de andere kant van de zaal, in de Rattentuin, ging het anders. Ondanks hun lichamelijke afhankelijkheid van morfine verminderden de Rattentuinratten hun drugsgebruik tijdens de ‘keuzedagen’. Ontwenningsverschijnselen werden vastgesteld door de stuiptrekkingen, maar toch bleven de Rattentuinratten de morfine vermijden.

Strip rattenfamilie stuiptrekkingen Rattentuin drugsexperiment. Beide groepen ratten waren fysiek afhankelijk van de morfine, maar toch was het gedrag anders. Volgens Alexander en zijn team kozen de Rattentuinratten om de ontwenningsverschijnselen te ondergaan, doelbewust in een poging om terug te keren naar een sociaal leven dat niet verstoord werd door de drugs. Een ‘normaal’ sociaal leven dat onmogelijk was voor de opgesloten ratten.

Tekening Ghostbusters wetenschappers met cartoon lantaarns, toortsen, zaklampen. Bruce Alexander en zijn collega’s voerden verschillende experimenten uit in de Rattentuin. Tesamen scheen het team hun licht over de donkere hoeken van de fundamenten van de theorie over drugsverslaving...en testte de beweringen uit die de basis vormen van de argumenten om drugsgebruik te criminaliseren.

Cartoon spoken demonen vliegen weg van fel licht. Gevangen in het onderzoekende licht van de wetenschappers hun schijnwerpers bleken de angsten (die ten grondslag liggen aan de argumenten voor een drugsverbod) een stuk minder eng. De Rattentuinstudies maakten deel uit van een kentering, weg van de horrorverhalen over ‘demonische drugs’ naar een meer genuanceerd begrip van drugs en verslaving.

Cartoon Bruce Alexander man zit in bureau aan schrijftafel. Prof. Alexander vond drie rode draden in de experimenten met de Rattentuin: I : Ondanks heroïne’s reputatie van verslavende ‘demon drugs’, moesten de onderzoekers de ratten zwaar overtuigen om het in te nemen. In plaats van een onweerstaanbaar gif te zijn, waren suiker, gedwongen-gewenning en eenzame opsluiting essentieel om de ratten de morfine te doen willen drinken.

Cartoon ratten tekening. Led Zeppelin II cover parodie. Led Zeppelin III zwart en wit strip kunst. II : Eens de kans gekregen om in een ‘normale’ gemeenschap te leven met comfortabele huisvesting en sociaal contact, hadden de ratten in de Rattentuin maar weinig zin in opiaten. III : Chemische verslaving was niet de sterkste factor die de gewoonten van de ratten beïnvloedde. In plaats van identiek betoverd te worden door de verslaving, verschilde het drugsgebruik bij de ratten afhankelijk van hun fysieke, mentale en sociale omgeving.

Man in deurvenster tekening Led Zeppelin IV cover art parodie. Houses of the Holy zwart wit cartoon cover. Rattentuinzaal. Buiten gebruik. De universiteit stopte de financiering in 1982...het hout werd in stukken gezaagd...de ratten werden uit hun paradijs verwijderd...en de onderzoekers vonden andere projecten.

Bruce Alexander wandelend over straat tekening. Cartoon Physical Graffiti parodie Led Zeppelin album cover. Bruce Alexander was op zijn hoede om zijn bevindingen in de Rattentuin niet te veralgemenen en niet dezelfde fouten te maken als de onderzoekers uit de jaren ‘60, die hun conclusies rond zelf-injectie bij ratten toepasten op mensen.

Man zittend aan tafel vogelperspectief tekening. Zwart wit cartoon parodie Led Zeppelin Presence album cover. Toch bleven zijn bevindingen hem achtervolgen. Wat was er met de ‘Rattentuin’ dat er voor zorgde dat zijn bewoners verslaving vermeden, ondanks de vrije beschikbaarheid van drugs?

Strip kunst In Through the Out Door cover art parodie. Cartoon John Bonham barman zwart wit tekening. Wat was er met de kooien, die aanleiding gaven aan de ratten om zichzelf te verliezen in de verdovende middelen? Zouden mensen in een kooi moeten opgesloten worden om hetzelfde te voelen? Of zijn er andere vormen van uitsluiting die konden leiden tot verslaving?

Cartoon Vancouver Harbour Centre kikkerperspectief zwart wit tekening. Man wandelt voorbij dakloze man op straat. Het werk van Bruce Alexander verplaatste zich van de wereld van de ratten...naar de wereld van de mensen...maar was overschaduwd door een vraag die blijft terugkomen sinds de Rattentuinexperimenten:

Cartoon Vancouver horizon vergezicht afstand panorama. Zwart wit tekening man overstekend. Wat als het verschil tussen niet verslaafd zijn en verslaafd zijn...het verschil zou zijn tussen de wereld ervaren als je tuin...

Cartoon dakloze man duwt winkelkar zwart wit tekening. ...en de wereld ervaren als je kooi.

peter says: 22 jun, 2013
zeer leuke en informatieve illustratie !

Beantwoorden
- Pin Upje says: 25 jun, 2013
  zo zie je maar wat voor invloed je omgeving heeft op je gedrag –
  of hoe je je omgeving ervaart
  
  Beantwoorden

Laat een reactie achter op peter Reactie annuleren